|
1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U.UE.L.2009.300.51) Od 04.12.2009 wchodzi w życie ww Rozporządzenie, choć obowiązywać będzie w pełnym brzmieniu od dnia 4.12.2011. Najważniejsze zmiany zatwierdzone przez Parlament Europejski dotyczą : a) zdefiniowania pojęć zawodu przewoźnika i osoby zarządzającej transportem: „zawód przewoźnika drogowego rzeczy” oznacza działalność każdego przedsiębiorcy wykonującego w celach zarobkowych transport rzeczy, środkami takimi, jak pojazd silnikowy lub zespół pojazdów; „zawód przewoźnika drogowego osób” oznacza działalność każdego przedsiębiorcy użytkującego pojazdy silnikowe o odpowiedniej konstrukcji i wyposażeniu, przeznaczone do przewozu ponad dziewięciu osób, łącznie z kierowcą, w celu świadczenia usług przewozu osób dostępnych publicznie lub dostępnych dla pewnych grup osób w zamian za opłatę ponoszoną przez osobę przewożoną lub przez organizatora transportu; „zawód przewoźnika drogowego” oznacza zawód przewoźnika drogowego osób lub zawód przewoźnika drogowego rzeczy; „zarządzający transportem” oznacza osobę fizyczną zatrudnioną przez przedsiębiorcę lub, jeżeli przedsiębiorca jest osobą fizyczną, tę osobę fizyczną lub, w razie potrzeby, inną osobę fizyczną wyznaczoną przez tego przedsiębiorcę na podstawie umowy, zarządzającą w sposób rzeczywisty i ciągły operacjami transportowymi przedsiębiorcy; Bardzo istotna zmiana polega na szczegółowym unormowaniu funkcji - osoby zarządzającej transportem. Nie będzie to już tylko osoba posiadająca Certyfikat kompetencji zawodowych, często nie mająca wpływu na funkcjonowanie transportu w praktyce. Nowe zasady nakładają na przewoźnika drogowego obowiązek, wyznaczenia przynajmniej jednej osoby fizycznej - zarządzającego transportem, która oprócz spełnienia wymogów formalnych, będzie: - w sposób rzeczywisty i ciągły zarządza operacjami transportowymi tego przedsiębiorstwa - miała rzeczywisty związek z przedsiębiorstwem, polegający na przykład na tym, że jest jego pracownikiem, dyrektorem, właścicielem lub udziałowcem lub nim zarządza lub, jeżeli przedsiębiorca jest osobą fizyczną, jest tą właśnie osobą; oraz - posiada miejsce zamieszkania na terenie Wspólnoty. b) doprecyzowania wymogu dobrej reputacji Przy określaniu, czy przedsiębiorca spełnił ten wymóg Państwa członkowskie uwzględniają postępowanie przedsiębiorcy, jego zarządzających transportem oraz innych odpowiednich osób określonych przez dane państwo członkowskie. Każde odniesienie do wyroków skazujących, sankcji lub naruszeń obejmuje wyroki skazujące, sankcje lub naruszenia samego przedsiębiorcy, jego zarządzających transportem oraz innych odpowiednich osób określonych przez dane państwo członkowskie. Wymogi: - dobrej reputacji zarządzającego transportem lub przedsiębiorcy transportowego nie podważają żadne poważne zarzuty, takie jak wyroki skazujące lub sankcje za popełnienie poważnego naruszenia obowiązujących przepisów krajowych w następujących dziedzinach: * prawo handlowe; * prawo upadłościowe; * płace i warunki zatrudnienia w zawodzie; * prawo o ruchu drogowym; * odpowiedzialność zawodowa; * handel ludźmi lub narkotykami; oraz - zarządzający transportem lub przedsiębiorca transportowy nie zostali, w jednym lub kilku państwach członkowskich, skazani za poważne przestępstwo ani nie nałożono na nich sankcji za poważne naruszenie przepisów wspólnotowych dotyczących w szczególności: * czasu prowadzenia pojazdu i odpoczynku kierowców, czasu pracy oraz instalacji i używania urządzeń kontrolnych; * maksymalnej masy i wymiarów pojazdów użytkowych w ruchu międzynarodowym; * kwalifikacji wstępnej i ustawicznego kształcenia kierowców; * badań technicznych w celu dopuszczenia pojazdów użytkowych do ruchu, w tym obowiązkowych badań technicznych pojazdów silnikowych; * dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych rzeczy lub, w odpowiednim przypadku, dostępu do rynku przewozu drogowego osób; * bezpieczeństwa w drogowym przewozie towarów niebezpiecznych; * instalacji i używania ograniczników prędkości w niektórych rodzajach pojazdów; * praw jazdy; * dostępu do zawodu; * transportu zwierząt c) jednoznacznego określenia jak dokumentować zdolność finansową „Przedsiębiorca wykazuje na podstawie poświadczonych przez audytora lub odpowiednio upoważnioną osobę rocznych sprawozdań finansowych, że co roku dysponuje kapitałem i rezerwami o wartości co najmniej równej 9 000 EUR w przypadku wykorzystywania tylko jednego pojazdu i 5 000 EUR na każdy dodatkowy wykorzystywany pojazd. (...) W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może zgodzić się lub wymagać, aby przedsiębiorca wykazał swoją zdolność finansową za pomocą zabezpieczenia, takiego jak gwarancja bankowa lub ubezpieczenie, w tym ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej z jednego lub kilku banków lub innych instytucji finansowych,. w tym przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, składających solidarną gwarancję za przedsiębiorstwo na kwoty określone” wyżej.
2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U.UE.L.2009.300.72) Podobnie jak wyżej opisane Rozporządzenie 1071/2009 również Rozporządzenie 1072/2009 wchodzi w życie od 04.12.2009, choć obowiązywać będzie w pełnym brzmieniu od dnia 4.12.2011. Najważniejsze zmiany zatwierdzone przez Parlament Europejski dotyczą : - licencji wspólnotowej na wykonywanie przewozów międzynarodowych oraz świadectwa kierowcy nie będącego obywatelem państwa członkowskiego - wydania, odmowy wydania i cofnięcia licencji wspólnotowej - PRZEWOZÓW KABOTAŻOWYCH – zmiany egzekwowane będą już od dnia 14.05.2009 I tak zgodnie z art. 8 Rozporządzenia 1072/02009: „Po dostarczeniu rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym przewoźnicy drogowi, o których mowa w ust. 1, uprawnieni są do wykonywania tym samym pojazdem lub, w przypadku zespołu pojazdów, pojazdem silnikowym tego pojazdu, do trzech przewozów kabotażowych będących następstwem transportu międzynarodowego z innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego do przyjmującego państwa członkowskiego. Ostatni rozładunek rzeczy w trakcie przewozu kabotażowego przed opuszczeniem przyjmującego państwa członkowskiego ma miejsce w ciągu siedmiu dni od ostatniego rozładunku w przyjmującym państwie członkowskim w ramach dostawy rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym. W terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym, przewoźnicy mogą wykonywać niektóre lub wszystkie przewozy kabotażowe dozwolone zgodnie z tym akapitem w którymkolwiek państwie członkowskim, pod warunkiem że są one ograniczone do jednego przewozu kabotażowego na państwo członkowskie w ciągu trzech dni od wjazdu bez ładunku na terytorium tego państwa członkowskiego.” Niestety przewoźnicy będą musieli zapoznać się z przepisami wewnętrznymi państwa przyjmującego, ponieważ w świetle art. 9 cytowanego Rozporządzenia: „O ile przepisy wspólnotowe nie stanowią inaczej, wykonywanie przewozów kabotażowych podlega przepisom ustawowym, wykonawczym i administracyjnym przyjmującego państwa członkowskiego w następujących kwestiach: a)zasad dotyczących umowy przewozu; b)masy i wymiarów pojazdów drogowych; c)wymogów związanych z przewozem określonych kategorii rzeczy, w szczególności rzeczy niebezpiecznych, szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz żywych zwierząt; d)czasu prowadzenia pojazdu i okresów odpoczynku kierowcy; e)podatku od wartości dodanej (VAT) od usług transportowych.” Przewóz kabotażowy w państwach członkowski będzie również przedmiotem odrębnych informacji zamieszczanych na niniejszym portalu. 3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz.U.UE.L.2009.300.88) Również powyższe Rozporządzenie wchodzi w życie od 04.12.2009, choć obowiązywać będzie w pełnym brzmieniu od dnia 4.12.2011. Najważniejsze zmiany zatwierdzone przez Parlament Europejski dotyczą : - szczegółowego sprecyzowania definicji dla rynku usług autokarowych i autobusowych, i tak w świetle nowego Rozporządzenia: „przewóz międzynarodowy” oznacza: a) przejazd pojazdu, w przypadku gdy miejsce odjazdu i miejsce docelowe znajdują się w dwóch różnych państwach członkowskich, z tranzytem lub bez tranzytu przez co najmniej jedno państwo członkowskie lub państwo trzecie; b) przejazd pojazdu, w przypadku gdy miejsce odjazdu i miejsce docelowe znajdują się w tym samym państwie członkowskim, obejmujący zabieranie lub dowożenie pasażerów w innym państwie członkowskim lub państwie trzecim; c) przejazd pojazdu z jednego państwa członkowskiego do państwa trzeciego lub w odwrotnym kierunku, z tranzytem lub bez tranzytu przez co najmniej jedno państwo członkowskie lub państwo trzecie; lub przejazd pojazdu między państwami trzecimi z tranzytem przez co najmniej jedno państwo członkowskie; 2) „usługi regularne” oznaczają usługi polegające na przewozie osób w określonych odstępach czasu i na określonych trasach, przy czym pasażerowie są zabierani z określonych z góry przystanków i dowożeni na z góry określone przystanki; 3) „szczególne usługi regularne” oznaczają usługi regularne bez względu na to, przez kogo są organizowane, które polegają na przewozie określonych kategorii pasażerów z wyłączeniem innych pasażerów; 4) „usługi okazjonalne” oznaczają usługi, które nie są objęte definicją usług regularnych, w tym szczególnych usług regularnych, oraz których główną cechą jest to, że obejmują przewóz grup pasażerów utworzonych z inicjatywy zleceniodawcy lub samego przewoźnika; 5) „działalność transportowa prowadzona na potrzeby własne” oznacza działalność prowadzoną w celach niekomercyjnych i niezarobkowych przez osoby fizyczne lub prawne, przy czym: - działalność transportowa jest jedynie dla takiej osoby fizycznej lub prawnej działalnością o charakterze pomocniczym, oraz - używane pojazdy są własnością tej osoby fizycznej lub prawnej lub zostały przez nią pozyskane na warunkach odroczenia płatności, lub są przedmiotem długoterminowej umowy leasingu, oraz pojazdy te są prowadzone przez członka personelu osoby fizycznej lub osoby prawnej lub przez tę osobę fizyczną lub personel zatrudniony przez dane przedsiębiorstwo lub pozostający w jego dyspozycji na mocy zobowiązania umownego; 6) „przyjmujące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, w którym przewoźnik prowadzi działalność, inne niż państwo członkowskie, w którym ma on siedzibę; 7) „przewóz kabotażowy” oznacza albo: krajowe usługi zarobkowego przewozu drogowego osób wykonywane tymczasowo przez przewoźnika w przyjmującym państwie członkowskim, albo zabieranie i dowożenie pasażerów w tym samym państwie członkowskim, w ramach międzynarodowej usługi regularnej, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że nie jest to główny cel tej usługi;” - zmiany dotyczą również pojęcia licencji wspólnotowej, która według nowych zasad wydawana będzie na okresy odnawialne, ale nie dłuższe niż 10 lat - zezwoleń wymaganych przy usługach regularnych - najważniejszym z punktu widzenia przewoźnika jest zapis dot. działalności transportowej prowadzonej na potrzeby własne, która nie podlega nie podlega żadnemu systemowi zwolnień w świetle nowego Rozporządzenia, ale podlega systemowi zaświadczeń o czym jeszcze będziemy informować na łamach naszej strony. Najistotniejszą zmianą dla branży przewozu osób, jaką wnosi ww Rozporządzenie – jest możliwość odstąpienia od rygorystycznych norm Rozporządzenia 561/2006 odbierania pełnego odpoczynku tygodniowego – 45 godzinnego – w momencie realizowania usługi okazjonalnej. Odpoczynek tygodniowy już od 4 czerwca 2010 kierowca będzie mógł odebrać po 12 kolejnych cyklach(a nie po 6 jak do tej pory) od poprzedniego regularnego odpoczynku. Przy zastosowaniu tj możliwości trzeba jednak pamiętać, że 12 cykli liczymy od pełnego 45 godzinnego tygodniowego odpoczynku, a nie od skróconego do minimum 24 godzin. wiecej na:
Zespół Doradczy Arena 561 |
|
| ||||||||
